İki hafta sonra bugün Türkiye sandığa gidecek. Topu topu şunun şurasında 15 gün kaldı seçime. Lakin seçim var mı yok mu belli değil. Halk seçimi umursamıyor. Siyasete ilgisiz.

Ben şahsen 1973 seçimlerinden bu yana her seçimi yakından takip etmiş biri olarak halkın siyasetten bu kadar uzak durduğunu ilk kez görüyorum. Geçen hafta 74 yaşında bir çarıklı erkanı harp ile konuşurken o da aynı şeyi söyledi. 1950'den bu yana halkın seçime ve siyasete bu kadar soğuk durduğunailk kez şahit olduğunu anlattı.

Siyasetçilerin 28 Şubat sürecinde ipleri ellerinden kaçırmaları, milletin beklentilerine cevap verememeleri ve bu hükümetin ülkeyi içine soktuğu kriz siyasetin kredisini tüketmiş. Sanki bütün millet, çiftçisiyle, köylüsüyle, memuruyla, esnafıyla söz birliği etmişcesine siyasete ve siyasetçiye tavır koymuş.

Çiftçi mahsulünü değerlendiremez hale gelmiş. Geliri giderini koruyamaz olmuş. Traktörünün deposu mazotsuzluktan paslanmış. 10 litre mazot koyamaz hale gelmiş. Bir torba gübre alıp tarlaya bahçeye serpemez olmuş. Hele aldığı krediler öylesine katlanmış ki ağıldaki davarı, ahırdaki ineği satmış yine ödeyememiş. Ellerindeki traktörleri satışa arzetmeye başlamışlar. Tüpgazı bırakmış tekrar odun yaktığı ocaklara dönmüş.

İşçi memur ücretiyle maaşıyla geçinemez hale gelmiş, kara kara düşünmekten şaşırmış vaziyette.

Esnaf bırakın eve para götürmeyi, işsizlikten Bağ-Kur primlerini hatta 10 milyonluk elektrik faturalarını ödeyemez hale gelmiş. Kan ağlıyor.

Gece yarılarına kadar haberleri, yorumları, açık oturumları seyredip akşama kadar onları yorumlayarak siyaset bilgesi haline gelmişler. Dağ başındaki köylü ile şehirdeki esnaf ve masa başındaki memurun siyasi bilgisi birbirine eşit hale gelmiş. Hatta Ankara'daki siyasetçilerden siyaseti daha iyi okur konuma yükselmiş halk.

Öyle olduğu için de mevcut partilerden umudunu kesmiş; siyasete sırtını dönmüş seçimlere de hiç mi hiç rağbeti yok. Bir an önce gelsin geçsin de kurtulalım izlenimi veriyorlar.

Eskiden taraftarı olmadığı siyasetçiye karşı da toleranslı davranan halkımız artık tahammül sınırını aşmış. Köyünün girişine siyasetçilerin girmesi yasaktır levhalarından tutun, gelen siyasetçiyi kovmak hatta taşlamak gibi misafirperverliğiyle ters düşen tavırlar sergilemeye başlamış.

Türk köylüsü yoldan geçene kapısını açıp Tanrı misafiri diye izzet ikramda bulunurken, şimdi sıradan siyasetçiler bir yana bakan düzeyindeki partililerin bir bardak çay istemesine, "sana çay yok" diyecek kadar tavır koyar hale gelmiştir.

Seçmenin siyasetçiye tahammülü kalmamış, dinlemek bile istemiyor. Konuştuğu her kelimeye anında bir cevap yetiştiriyor, bu tepkilere dayanamayan siyasetçiler bazen konuşmayı yarıda kesip meydanı terk ediyorlar.

Hele hükümet partilerine mensup siyasetçilerin seçmenden aldıkları tepkiler çok daha ileri boyutlarda. Bu nedenle olsa gerek siyasetçiler de artık eskisi gibi köy ve esnaf ziyaretine çok temkinli çıkıyorlar. Birçoğu çıkmamayı tercih ediyor.

İşte halkın bu ilgisizliği ve siyasetçinin bu tercihi özellikle taşrada siyasetteki hareketliliği olumsuz etkiliyor ve ortaya seçim yokmuş gibi bir manzara çıkıyor.

Köy ve esnaf gezen bir iki parti dışında, partiler de sadece şehir merkezlerinde seçim irtibat bürolarıyla iktifa eder hale gelmişler. Onlarda da şu seçim bitse de kurtulsak havası hakim.

Halkta da öne çıkan iki siyasi parti dışında göğsünü gere gere ben filan partiyi destekliyorum diyenlerin sayısı yok denecek kadar az. Bu iki partiden öndekini destekleyen halkın büyük bir kısmı partinin adını bile bilmiyor ama genel başkanının adıyla tanıyor desteklediği partiyi. Çok ilginç izlenimlerimiz var. Onları başka bir yazı konusu etmeyi düşünüyorum amma halkın siyasete bu denli sırtını dönmüş olması çok düşündürücü bir konudur. Siyasete karşı takınılan bu tavır düşündürücü olmanın yanısıra ürkütücü ve korkutucudur.

Halkın yeniden siyasete ve siyasetçiye güvenini tesis etmenin yolları şimdiden araştırılmalı ve bu güven bir an önce tesis edilmelidir.

RESUL TOSUN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu